هتلها بهصورت هدفمند روی کیفیت بالای مواد اولیه سرمایهگذاری میکنند: ملحفههایی با تراکم بالا، لحافهای پفی، و بالشهایی که درست به اندازه لازم پر شدهاند. این تجملات حسی، به مغز سیگنال میدهند که «در حال مراقبت شدن هستی.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ببین و بخون، جواد آل حبیب- روانشناسی خواب و اینکه چرا عاشق ماندن در هتل هستیم. چرا اقامت در هتل—چه برای یک سفر کاری باشد و چه برای شرکت در یک رویداد—چنین تجربه لذتبخشی است، و اینکه چرا اغلب در هتل بهتر از خانه میخوابیم.
هتلها بهصورت هدفمند روی کیفیت بالای مواد اولیه سرمایهگذاری میکنند: ملحفههایی با تراکم بالا، لحافهای پفی، و بالشهایی که درست به اندازه لازم پر شدهاند. این تجملات حسی، به مغز سیگنال میدهند که «در حال مراقبت شدن هستی.»
از نظر روانی، این موضوع با مفهوم «ایمنی و نرمیِ ادراکشده» گره خورده—نشانهای فیزیکی برای مغز که حالا وقتِ ریلکس کردن است.
بر اساس گزارشی از فوربس، ۷۳٪ از افراد گفتهاند که در هتل خواب بهتری دارند. این نظرسنجی توسط OnePoll و به سفارش Hotels.com در فوریه ۲۰۲۲ بین ۲۰۰۰ بزرگسال آمریکایی که در پنج سال گذشته حداقل یکبار در هتل اقامت داشتهاند، انجام شد. در میان این افراد، ۳۵٪ گفتند دلیل خواب بهترشان در هتل، کاهش سر و صدا در اتاقها بوده است.
در همان نظرسنجی فوربس، ۳۵٪ از پاسخدهندگان گفتند دوری از نگرانیها و مسئولیتهای خانه، به بهبود خواب آنها در هتل کمک کرده. جالبتر اینکه ۵۳٪ از زنان و ۴۳٪ از مردان گزارش کردند که در هتل بهتر میخوابند.
این موضوع ریشهای عمیق در روانشناسی دارد. وقتی وارد یک اتاق هتل میشوید، به فضایی بیطرف و بدون مسئولیت پا میگذارید. خبری از لباسهای نشسته، ظرفهای کثیف یا بههمریختگی نیست. این رهایی ذهنی از بافت روزمره زندگی—که در روانشناسی گاهی “contextual detachment” یا جدایی زمینهای نامیده میشود—به مغز اجازه میدهد واقعاً استراحت کند. این فقط رسیدگی لاکچری نیست؛ یک رهایی روانی واقعی است.
روانشناسی خواب | چرا عاشق ماندن در هتل هستیم؟ / چرا در هتل خواب بهتری داریم؟
بیش از آنچه فکر میکنیم، منظره اهمیت دارد. منظره فقط یک پسزمینه زیبا نیست—نمادِ امید، رؤیا و فرار از روزمرگی است. بیدار شدن با منظرهای از آسمانخراشها، دریا، یا حتی یک حیاط خلوت آرام، دیدگاه شما را تغییر میدهد. شما را از محیط خانگی به یک فضای سینمایی میبرد.
در واقع، منظره پنجرهٔ هتل بخشی از خاطره سفر میشود—و تعیین میکند که اقامتتان «معمولی» بود یا «خارقالعاده». طبق روانشناسی فضا، محیطهای ناآشنا و زیبا باعث افزایش دوپامین میشوند—همان حس کوچکی از شادی که از دیدن برج ایفل یا منظره شهر در شب بهدست میآورید.
بسیاری از ما واقعاً این تجربه را داریم—و نه فقط به خاطر ملحفهها. هتلها بهطور خاص برای استراحت طراحی شدهاند. از پردههای ضخیم تاریککننده گرفته تا عایق صوتی، رنگهای خنثی، و تهویه مطبوع دقیق—همه برای فراهم کردن محیطی ایدهآل برای خواب است.
این عوامل، بسیاری از مزاحمتهایی را که در خانه داریم حذف میکنند. البته بعضی افراد در شب اول دچار «اثر شب اول» میشوند—که در آن، ناآشنایی باعث خواب سبکتر میشود—اما برای بسیاری دیگر، طراحی هوشمندانه و فاصله روانی از استرس روزمره، باعث خواب عمیقتر در هتل میشود.
هتلها فقط محلی برای خواب نیستند؛ آنها دروازههایی به دنیایی دیگر هستند. بهدقت طراحی شدهاند تا حس خاص بودن را القا کنند، حواس ما را آرام کنند، و نسخهای از زندگی را نشانمان دهند که فقط کمی زیباتر از روزمرگی ماست.
در نهایت، خواب بهتر در هتل فقط نتیجه بالشهای نرم نیست؛ حاصل طراحی دقیق، فاصله روانی، و حس رهاییای است که محیط هتل فراهم میکند. چیزی که شاید همهمان، حتی برای چند شب، نیازش داریم.
پایان/*
.
